Czy ktoś mógłby dyskretnie sprawdzić, kto konkretnie, z imienia, nazwiska i przydziału, namówił Jerzego Owsiaka, by swoje video pt. “Zaszczuty i w depresji” kazał filmować w krzakach nad Wisłą, w miejscu, tak na oko, zupełnie odludnym?
Wygląda na to, że Owsiak nie rozumie, że powinien obecnie starannie unikać rzek, jezior, lodu, przerębli, schodów, samochodów, śliskich parkietów tanecznych, podziemnych parkingów, odkurzaczy, worków treningowych, i wieku innych artefaktów cywilizacji turańskiej powszechnie znanych w Polsce jako potencjalnie szkodliwe dla zdrowia.
Bo tak jak jest, to przecież lada piątek niedawny imigrant do Polski, emerytowany radziecki pilot wojskowy Nikołaj Łosiew, przechadzając się, jak co wieczór, nad Wisłą ze swoją łajką syberyjską, zobaczy nieopodal brzegu przerębel i unoszące się w niej czerwone spodnie.
Wezwane na miejsce zdarzenia władze nie bez trudu wydobędą z rzeki luksusowy samochód terenowy Land Rover Discovery 4. Na szybie przedniej, od wewnątrz, będzie napisane złotym flamastrem “wszyscy będziecie mieli w dupę!” Ciało niezidentyfikowanego mężczyzny za kierownicą zostanie przewiezione do prosektorium, gdzie z powodu weekendu, urlopu patologa i zagubienia klucza do sali sekcyjnej, obdukcja zwłok i pobranie stosownych próbek do analizy toksykologicznej opóźnią się do poniedziałku po południu.
Nikołaj Łosiew zezna do protokołu, że widział z daleka wydobywających się z przerębli dwóch mężczyzn, o których niestety niewiele może powiedzieć, ponieważ pomimo jego okrzyków “postojtie!”, “padażditie!”, a nawet “stoj, strielat’ budu!”, uciekli z miejsca zdarzenia. Tyle tylko zauważył, że obaj byli po pięćdziesiątce, jeden był niskiego wzrostu, a drugi miał bródkę, szalone oczy i chichotał demonicznie, usiłując kopnąć łajkę emeryta, gdy ta zapędzila się za blisko.
Kiedy premier wystąpi w telewizji z orędziem do narodu, zawiadomi z ciężkim sercem, że zwłoki znalezione w land roverze to istotnie, jak wielu się obawiało, zaszczuty przez prawicę 61-letni Jerzy O. “Cóż teraz poczną szpitale, gdy Jurasa nie stało?” zapyta retorycznie, ze łzami w oczach, premier. “Być może będziemy musieli uciec się do kroków prawdziwie radykalnych i w całości je sprywatyzować” natychmiast odpowie sam sobie, nagle poweselały.
