Kogo historia niczego nie nauczyła, ten przeżyje ją ponownie.
George Santayana (1863-1952), filozof i emigrant
Ze wszystkich możliwych miejsc, kanclerz Merkel wybrała jako miejsce wykonania tego gestu namiot piwny w Monachium.
Ten gest, i słowa, że nadszedł czas, by Europa ujęła swój los we własne ręce (czyli Amerykanie, ręce precz od Niemiec, Yankee go home etc)., wypowiedziane przez kanclerz Niemiec (odbudowanych po wojnie za amerykańskie pieniądze ) nie wróżą dobrze. Kto może, niech zaczyna przeglądać rozkłady lotów międzykontynentalnych.
Die sonnige Wiese ist sommerlich warm
Der Hisch läuft in Freiheit waldein.
Doch sammelt Euch alle, der Sturm ist nah
Der morgige Tag ist mein.
Das Lindengrün leuchtet, die Blätter sie wehen
sein Gold verströmt meerwärts der Rhein
Doch wenn geht ein Stern auf noch ungesehen
Der morgige Tag ist mein.
Das Kind in der Wiege liegt selig im Schlaf.
Die Blüte lädt Bienen sich ein
Und Liebe doch bald sagt ein Flüstern: „Wach auf, wach auf!
Der morgige Tag ist mein.
O Vaterland, Vaterland, zeig uns den Weg,
Dein Gruss soll das Wegzeichen sein,
Der Morgen kommt wenn der Welt ist mein
Der morgige Tag ist mein.
